Amsterdamse Hoogvlieger - Tuimelaarclub

Fokkers Nederlandse Tuimelaars
FNT
Ga naar de inhoud

Amsterdamse Hoogvlieger

Onze Rassen
NEDERLANDSE HOOGVLIEGER
(groep tuimelaars)
Land van oorsprong;
Nederland.
Algemeen voorkomen
Middelgroot, compact; middelhoge en horizontale stand.

Raskenmerken
Type: Breed, diepe borst, compact.
Stand: Middelhoog, horizontaal ("vlak").
Kop: Voorhoofd goed gevuld,
kopbelijning enigszins gerekt gerond,
vloeiend naar de hals verlopend.
Ogen: Parelkleurige iris, kleine pupil,
midden in de kop in het verlengde van
de snavellijn.
Oogranden: Smal en bleek;
bij schoorsteenveger,
zwartgetijgerde en zwart witschild
blauwzwart.
Snavel: Middellang, vrijwel horizontaal
gedragen, vleeskleurig;bij de blauwe kleurslagen is een
donkere c.q. zwarte snavel toegestaan; schoorsteenvegers,
zwartgetijgerden en zwart witschilden hebben een
zwarte snavel.

Keel: Goed uitgesneden.
Hals: Middellang, breed uit borst en schouders oprijzend,
geleidelijk naar de keel toe versmallend.
Borst: Breed, diep en goed gerond naar alle zijden.
Buik: Goed gerond.
Rug: Vrij breed bij de schouders; weinig afhellend.
Vleugels: Vleugeldracht normaal.
Staart: Middellang, goed gesloten en horizontaal
gedragen.
Benen: Middellang, nagels bij schoorsteenveger,
zwartgetijgerde en zwart witschild donker, bij de
andere kleurslagen hoornkleurig.
Bevedering: Glad aanliggend.
Kleur en tekening
De kleuren intensief, respectievelijk zuiver.
Witschild: het schild ovaal en volgetekend,
de slagpennen gekleurd; de mantelpennen
bij voorkeur wit; bij rood- en geel witschilden
volgekleurde rug; bij zwart witschild
en -rozetgetijgerd mag de rug min of
meer wit zijn, bij zwart witschild meer
dan bij -rozetgetijgerd.
Schildgetijgerden: een, op beide schilden
gelijke, regelmatige tekening van witte veren
is gewenst; hoe groter het oppervlak met
regelmatige tekening hoe waardevoller
de duif.
Rozetgetijgerden: voor op de
vleugelschilden 10 tot 15 regelmatig
verdeelde witte veertjes; vleugelschilden
volgekleurd.
Schild- en rozetgetijgerd: tevens een
aantal witte veertjes tussen de schouders
en halsbasis, een driehoek vormend.
Witpen: aan elke vleugel
7 - 10 aaneengesloten buitenste
slagpennen wit.
Witstaart: staartpennen wit,
boven- en onderstaartdek wit.
Witpen-witstaart: combinatie van
witpen en witstaart.
Schoorsteenveger: grondkleur diep
kastanjebruin met veel metaalglans
aan hals en borst. De kastanjebruine
staart met zwarte spiegeltekening,
de kastanjebruine slagpennen met
zwarte uiteinden met daaromheen
een bruin randje.
Fouten
Te klein, te smal, te lang; afhellende stand;
aanduiding van borstnaad;
niet correct afgedekte rug; spits, geknepen,
hoekig, plat, te rond of te hoog voorhoofd, platte kop,
teveel achterhoofd te korte, afhangende
snavel; bij rode en gele kleurslagen en bij zwart een
niet geheel blanke snavel slechte kleur en/of tekening;
sterk afwijkende oogkleur ,te brede oogranden,
Iichte oogranden
bij zwartgetijgerde en •witschilden
en schoorsteenvegers; bij rode en gele kleurslagen
en bij zwart gekleurde nagels; slechte veerstructuur (harig);
holle, brede of loshangende staart; veren aan loopbenen.

Beoordeling
Na het algemeen voorkomen zijn de volgende
raskenmerken in
onderstaande volgorde van betekenis:
- Type en stand
- Kop en snavel
- Kleur en tekening
- Ogen en oogranden
- Veerstructuur


AMSTERDAMSE HOOGVLIEGER
(groep vliegduiven)
Land van oorsprong;
Nederland
Algemeen voorkomen
Kleine vliegduif; actieve houding.

Raskenmerken
Type: Vrij smal, opgetrokken gedragen borst.
Stand: Licht afhellend.
Kop: Gerond, naar alle
kanten gevuld
zonder overvulling
in de voorkop.
Ogen: Midden in de kop,
kleine pupil,iris parelkleurig,
iets rood is toegestaan.
Oogranden: Smal bleek.


Snavel: Middellang vrijwel horizontaal gedragen;
vleeskleurig.
Neusdoppen: Fijn.
Keel: Goed uitgesneden.
Hals: Middellang.
Borst: Vrij smal, naar alle zijden goed
gerond en opgetrokken gedragen
Rug: Vrij smal in de schouders

Vleugels: Vleugeldracht normaal.
Staart: Middellang, staartdracht normaal.

Benen: Middellang.

Bevedering; Glad aanliggend.
Kleur en tekening
Zie voor kleuren het hoofdstuk
"Specificatie van kleuren" in de NBS-
standaard. De kleuren intensief, respectievelijk
zuiver.
Schildgetijgerd: een, op beide schilden gelijke,
regelmatige tekening van witte veren is gewenst;
hoe groter het oppervlak met regelmatige tekening,
hoe waardevoller de duif.
Ernstige Fouten
Te brede borst; vlakke stand, dikke nek;
platte kop, te rode ogen; rode oogranden,
hangsnavel, sterk afwijkende kleur en
tekening, losse bevedering.


Beoordeling
Na het algemeen voorkomen zijn de volgende
raskenmerken in onderstaande volgorde van
betekenis:
- Type en stand
- Kop en snavel
- Kleur en tekening
- Ogen en oogranden
- Veerstructuur

Duiven om U tegen te zeggen!
Terug naar de inhoud